زخم‌کاری کمبود مواد اولیه بر پیکره نیمه‌جان تولید
- توضیحات
زخم‌کاری کمبود مواد اولیه بر پیکره نیمه‌جان تولید
مدیر کارگاه ریخته‌گری احمدی گفت: رکود کم‌سابقه حاکم در بازار و افزایش چشمگیر قیمت مواد اولیه به خصوص طی چند سال گذشته، سبب شد این مجموعه در نهایت برای فرار از ورشکستگی تولید را متوقف و واحد را غیر فعال اعلام کند.
احمد جباری در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» مطرح کرد: این واحد تولیدی فعالیت خود را از سال 1359 در زمینه تولید ورق‌های آلومینیومی و ظروف تفلون آغاز کرد و در تمام این سال‌ها با وجود مشکلات فراوان به تولید خود ادامه داد اما رکود کم‌سابقه حاکم در بازار و افزایش چشمگیر قیمت مواد اولیه به خصوص طی چند سال گذشته، سبب شد مجموعه در نهایت برای فرار از ورشکستگی تولید را متوقف و واحد را غیر فعال اعلام کند.
وی افزود: سازمان امور مالیاتی کشور بدون توجه به شرایط تولید، اقدام به تعیین مالیات بر ارزش افزوده برای محصولات تولیدی می‌کند؛ در حالی که بستر جامعه هنوز برای پذیرش این موضوع آماده نیست و بسیاری از تولیدکنندگان قادر به پرداخت این میزان مالیات نیستند اما این سازمان توجهی به این مسئله ندارد و شرکت‌ها و واحدهای تولیدی را موظف می‌داند بر اساس میزان تولید و مصرف مواد اولیه، مالیات بر ارزش افزوده را پرداخت کنند که این مبلغ هنگفت، هزینه‌ای مضاعف را در این بازار راکد به تولیدکنندگان تحمیل می‌کند.
مدیر کارگاه ریخته‌گری احمدی با اشاره به افزایش قیمت حامل‌های انرژی، بیان کرد: افزایش قیمت حامل‌های انرژی به خصوص گاز با رشد فراوانی همراه بود؛ به گونه‌ای که طی هفت ماهی که از سال 1401 گذشته است، چندین بار شاهد افزایش قیمت گاز بوده‌ایم. متاسفانه این معضل باعث شده است که سودآوری تولید کاهش پیدا کند و تناسبی بین هزینه و درآمد حاصل از تولید نباشد و مجموعه‌های تولیدی برای حفظ سرمایه خود، ناچار به تعدیل نیرو و یا تعطیلی واحدهای خود شوند. هرچند ما حتی با وجود کاهش تولید از پنج تن به حدود دو تن در روز، بازهم سعی در حفظ نیروی انسانی خود داشتیم و و با وجود اینکه نیاز مجموعه با حضور پنج نفر رفع می‌شد اما همچنان 15 نیروی انسانی شاغل در کارگاه را به امید بهتر شدن شرایط و افزایش تولید حفظ کرده بودیم اما متاسفانه در نهایت افزایش قیمت مواد اولیه، تیر نهایی را بر پیکره نیمه‌جان واحد تولیدی ما وارد کرد و مجبور به تعطیلی شدیم. لازم به ذکر است که افزایش دستمزد نیروی انسانی نیز در مشکلات کارفرمایان بی‌تاثیر نبوده است؛ هرچند که با توجه به افزایش هزینه‌های معیشتی، این افزایش حقوق تنها جوابگوی تامین هزینه 10 روز از زندگی کارگران است.
جباری در ارتباط با حمایت دولت از تولید، عنوان کرد: متاسفانه دولت حمایت چندانی از واحدهای تولیدی نمی‌کند و این در حالی است که مجموعه‌های کوچک تولیدی، بار اشتغال بیشتری را به دوش می کشند و باعث کاهش بزهکاری و آسیب‌های اجتماعی در سطح جامعه و همچنین افزایش سرمایه در کشور می‌شوند.
واردات بیش از 50 درصد ظروف تفلونی از چین
وی افزایش قیمت مواد اولیه را ازچالش‌های پیش روی واحدهای تولیدی برشمرد و در این رابطه به خبرنگار «فلزات آنلاین» گفت: ماده اولیه مورد نیاز مجموعه ما شمش آلومینیومی بود که از بازار آزاد و تولیدکنندگان بزرگ داخلی خریداری می‌کردیم. با توجه به اینکه تامین شمش آلومینیومی از بورس کالای ایران عمدتا برای خریداران با تناژ بالا امکان‌پذیر است، ما سرمایه کافی برای خرید 100 تن و بالاتر از این میزان شمش را از بورس نداشتیم و شمش مورد نیاز خود را از بازار آزاد تامین می‌کردیم؛ هرچند که به دلیل رکود حاکم در بازار، تفاوت قیمت چندانی هم بین بورس و بازار آزاد وجود ندارد و گاهی اوقات قیمت شمش آلومینیومی در بازار آزاد ارزان‌تر از این تالار صنعتی نیز می‌شود.
مدیر کارگاه ریخته‌گری احمدی در همین راستا ادامه داد: افزایش قیمت ماده اولیه سبب شد تولیدکنندگان محصولات آلومینیومی، قیمت محصولات تولیدی خود را افزایش دهند. در ادامه همین مسئله بازار را با کاهش تقاضا مواجه کرد و باعث شد تولیدکنندگان ناگزیر به خرید و دپو مواد اولیه و محصولات تولیدی خود شوند اما با توجه به اینکه تمام واحدهای تولیدی نقدینگی کافی برای تامین شمش آلومینیومی و حفظ روند تولید خود تا زمان افزایش قیمت و رشد تقاضای بازار را نداشتند، بعد از چند ماه مواد اولیه مورد نیاز آن‌ها به اتمام رسید و از آنجایی که محصولات تولیدی به فروش نرفته بود، توان تولید خود را از دست دادند و حتی بسیاری از واحدهای تولیدی محصولات خود را با قیمتی کمتر از قیمت تمام شده به فروش رساندند و دیگر توانایی تامین مواد اولیه را پیدا نکردند.
جباری در ادامه در ارتباط با جولان محصولات چینی در سطح بازار، اظهار کرد: در گذشته بیش از 50 درصد بازار ظروف تفلونی که ما تولیدکننده آن هستیم، از محصولات چینی اشباع شده بود و همین مسئله سبب می‌شد تولیدکنندگان مجال چندانی برای حضور در بازارهای داخلی نداشته باشند. واردات این محصولات در زمان دولت‌های نهم و دهم به اوج خود رسید اما با شروع به کار دولت‌های بعدی تا حدودی جلوی واردات لوازم خانگی که ظروف تفلونی را نیز شامل می‌شود، گرفته شد و در حال حاضر نیز واردات لوازم خانگی ممنوع شده است. متاسفانه بازار با رکود اقتصادی کم‌سابقه‌ای مواجه شده و توانایی خرید لوازم خانگی به شدت کاهش یافته است. در چنین شرایطی دولت نه تنها حمایت چندانی از فعالان این صنعت نداشته است بلکه با افزایش قیمت حامل‌های انرژی و مالیات بر ارزش افزوده فشار مضاعفی را بر تولیدکنندگان تحمیل کرده است.
تحریم، هزینه نگهداری ماشین‌آلات را افزایش داد
وی ضمن اشاره به مشتریان اصلی محصولات این مجموعه، تاکید کرد: بنکداران و عمده فروش‌ها، خریداران اصلی محصولات تولیدی ما بودند و در بازار رقابتی که ممکن است افراد به دلیل کمبود نقدینگی و کاهش توان مالی به دنبال خرید نمونه‌های مشابه باشند، ما نیز بسیاری از مشتریان خود را از دست دادیم.
مدیر کارگاه ریخته‌گری احمدی با اشاره به تاثیر تحریم بر تولید، خاطرنشان کرد: تحریم، منجر به منع واردات قانونمند قطعات یدکی ماشین‌آلات مورد استفاده در واحدهای تولیدی به داخل کشور و در ادامه افزایش هزینه تعمیرات و نگهداری دستگاه‌ها شد.
احمدی در پایان یادآور شد: ناتوانی دولت در تنظیم بازار و جلوگیری از نوسان نرخ ارز باعث شده است اقتصاد کشور با وضعیت دشواری روبه‌رو شود. این در حالی است که تولیدکنندگان پیش از وصول چک فروش محصولات خود، با افزایش قیمت مواد اولیه مواجه می‌شوند و همین مسئله در ادامه منجر به سردرگمی آن‌ها خواهد شد و نمی‌توانند برای تولید و فروش محصولات خود برنامه‌ریزی‌های لازم را داشته باشند.
انتهای پیام//
دیدگاه خود را برای ما بنویسید...
